Een slecht zelfbeeld had ik niet echt, maar ik vond mezelf niet zo belangrijk. M’n leven was chaotisch, druk en veel. Ik zorgde niet voor mezelf. Toen ik voor de vierde keer in het ziekenhuis lag met wondroos, realiseerde ik me dat mijn lichaam zei: het is klaar! Echte heftige fysieke ongemakken, zoals suikerziekte, hartklachten of hoge bloeddruk, heb ik nooit gehad, maar ik was wel een lopende tijdbom. Toen ik te horen kreeg dat ik ‘morbide obesitas’ had, klonk dat als dood.
Over mijn obesitas
Mijn gewichtstoename is erin geslopen toen ik op kamers ging wonen om fulltime te werken en te studeren. Ik at slecht en onregelmatig. Na mijn
zwangerschappen bleven er extra kilo’s hangen. Echte heftige fysieke ongemakken, zoals suikerziekte, hartklachten of hoge bloeddruk, heb ik nooit
gehad, maar ik ben wel een lopende tijdbom. Ik ben kortademig, energieloos, draag steunkousen tegen het vocht in mijn benen en ik heb moeite met
schoenen strikken en spullen oprapen. Als ik ziek ben, moet ik een dubbele dosis paracetamol of antibiotica slikken vanwege mijn gewicht, niet echt
goed natuurlijk. Toen ik te horen kreeg dat ik ‘morbide obesitas’ heb, was dat heel heftig.
Verandering
Mijn maag is nu zo groot als een kiwi en mijn spijsvertering vindt plaats in de darmen, twee uur later dan normaal. Ik moet goed opletten wat ik
eet en drink en constant verantwoorde keuzes maken. Ik ga twee keer per week naar de sportschool en wandel urenlang met de hond. Het heeft mij al
veel gebracht. Bewegen gaat veel makkelijker, ik kan zelfs weer springen. De grootste verandering is echter de psychische verandering. Ik durf m’n
grenzen te stellen en mezelf voorop te zetten. En ook al vind ik dat ik van binnen nog dezelfde Natasja ben, in de buitenwereld voel ik me
eindelijk gezien. Ik voel me meer mens!
Na de operatie
Nu ik zo afgevallen ben en mensen hun reacties geven op mijn gewichtsverlies, ervaar ik pas hoe ik er buiten viel. Ik voldeed niet aan het
maatschappelijk geaccepteerde beeld. Als ik nu de foto’s van een jaar terug bekijk, denk ik, was is ik daadwerkelijk zo dik? Ik zag mezelf nooit
zo. Dat gevoel is moeilijk uit te leggen. Door mijn omvang voelde ik me anders dan de rest, maar niet door mijn persoonlijkheid. Mijn meest
emotionele moment van het afgelopen jaar, was de eerste keer kleding kopen. De verkoopster vroeg of ze me kon helpen. Het feit dat iemand mij díe
vraag stelt, in een kledingwinkel met gangbare confectiematen! Tjonge, dat was een ervaring!
Natasja Kuiper
