Mijn gastric sleeve operatie was een piece of cake. Ik kan nog alles eten, maar dan wel in kleine porties natuurlijk. Dumpings krijg je niet met een sleeve. Mijn smaak is wel veranderd. Ik was verslaafd aan Cola Light, maar dat lust ik niet meer. Eten in het algemeen interesseert me niet meer zo sinds de operatie. Mijn suikerproblemen en de helft van mijn medicijnen zijn uit mijn leven verdwenen. Mijn nieren functioneren veel beter en mijn diarree is gestopt. Op dit moment stabiliseert mijn gewichtsafname en moet ik besluiten of ik binnenkort een SADI-operatie wil ondergaan. Daarmee kan ik nog eens 20 tot 30 kilo afvallen.
Beweging
Het grootste verschil met een jaar terug is de hoeveelheid beweging. Nu laat ik twee keer per dag de hond uit. Ik kan nog geen grote stukken lopen, maar beweeg veel meer. En ik kan sinds jaren weer mijn benen over elkaar slaan, mijn voeten zien, mijn veters strikken en in een tuinstoel zitten. Ik ben van broekmaat 62 naar broekmaat 50 gegaan en ik ben 30 centimeter van mijn omtrek kwijt. Aan de andere kant heb ik door het verliezen van die kilo’s het steeds koud. Ik voel me stukken beter, maar fysiek ben ik nog niet in orde, niet goed genoeg om te kunnen werken. Mijn rugpijn is verminderd, maar ik heb veel last van jicht en artrose. Vooral aan mijn teen en enkels. En aan mijn spieropbouw moet nog hard gewerkt worden. Sporten lukt nog niet. Mijn wandelstok gebruik ik nog incidenteel, maar mijn scootmobiel heb ik wel nog nodig. Anders lukt het niet om de winkel of de Beekse Bergen door te lopen.
Emotioneler
Zes eetmomenten op een dag vind ik best lastig. Zeker als je, zoals ik, maar 3 uur per nacht slaapt. Je moet namelijk om de twee uur een beetje eten, dan heb je niet genoeg aan die 6 momenten. Als je de deur uit gaat, moet je tegenwoordig nadenken of je eten mee moet nemen. Zoals je hoort, is het slapen helaas niet verbeterd. Ik ben waarschijnlijk toch te zeer een maler en denker. Mijn vrouw Yvon vindt dat ik een kort lontje heb gekregen na de operatie. Ik merk het zelf ook: ik ben wat ongeduldiger en emotioneler. Waarschijnlijk is mijn hormoonhuishouding door de operatie in de war gegooid. Wel is Yvonne blij dat ik nu veel zelf kan en zij mantelzorger af is. Zij is echt mijn grote steun en toeverlaat. Als ik haar niet had gehad, had ik nooit op mezelf kunnen wonen. Gelukkig is mijn zelfredzaamheid flink verbeterd.
Huidoverschot
Een mijlpaal heb ik niet echt gehad. Ik stel bewust geen doelen of grenzen. Anders word ik teleurgesteld. Die teleurstellingen heb ik al te veel
gehad in mijn leven. In de toekomst hoop ik nog makkelijker te kunnen bewegen, zodat ik weer kan werken. En ik hoop op een operatie waarbij mijn huidoverschot wordt verwijderd. Daar heb ik toch wel last van, vooral bij mijn lies en buik. Het zit in de weg en veroorzaakt smetplekken.
Ik zit nog hele dagen thuis, maar ik verveel me niet hoor. Ik heb genoeg creatieve bezigheden. Daardoor kijk ik wel uit naar de vrije dagen en vakanties en geniet ik van de activiteiten en uitjes buiten de deur met mijn vrouw. En met de hond. Laatst had ik me verstopt voor de hond, tussen het aanrecht en de koelkast, zonder daarbij na te denken. Ik paste er gewoon tussen! Ik dacht: hey, wat grappig, mijn hond kan me niet meer vinden.
Rob Rengers, (-48,4 kg)
