“In de puberteit had ik altijd al een klein beetje overgewicht, een paar kilo te veel. Daar kwam weliswaar na verloop van tijd steeds een beetje meer bij, maar het was niet heel erg schokkend. Het is pas uit de hand gelopen toen ik een vrij actieve baan inwisselde voor een kantoorbaan. Op een gegeven moment kocht ik elk jaar een broek in de winter die een maatje groter was. Als dat je vijf jaar op rij overkomt, kom je op een punt dat je veel te zwaar bent. Ik heb daarna dieet op dieet geprobeerd en ben ook veel afgevallen, maar heb dat er op een gegeven moment allemaal weer bij gevroten. Ik heb steeds niet mijn leefstijl aangepast, maar een nieuw dieet geprobeerd, en dat was mijn fout.”
“Uiteindelijk was de directe aanleiding om deze stap te zetten een verdraaide knie. Ik ben bij een orthopeed geweest, en die zag een slijtage op mijn knie die niet bij mijn leeftijd hoorde. Dat had een directe relatie met het feit dat ik 125 kilo woog, terwijl ik 1m60 lang ben. Die knie was gewoon overbelast. De orthopeed gaf aan dat er een flink gewichtsverlies nodig was om weer naar een enigszins gezonde situatie terug te keren. Hij zei dat hij in dertig jaar tijd twee mensen had gezien bij wie het was gelukt om zonder operatie 60 kilo te verliezen.”
“Toen ben ik naar de huisarts gestapt en ben ik bij NOK uitgekomen. Het voortraject was fijn, ik had niet per se een klik op het persoonlijke vlak met de groep waar ik in zat, maar het is gewoon prettig om met mensen die in dezelfde situatie zitten over bepaalde dingen te kunnen praten. Dat schept een band. Qua operatie zat ik er heel nuchter in. Gek genoeg vind ik het altijd wel fijn om onder narcose te zijn, omdat ik chronisch onrust in m’n hoofd heb. De operatie is zonder complicaties verlopen.”
“De eerste weken na de operatie vond ik onwerkelijk. Ik at twee theelepels vla of yoghurt en dan zat ik al vol. In het eerste jaar moest ik soms de wekker zetten om te eten. Nu, meer dan twee jaar na de operatie, heb ik nog steeds het gevoel dat ik eet omdat m’n lijf energie nodig heeft, dan dat ik echt honger heb. Ik heb inmiddels een goed eetritme en weet wanneer ik wat moet eten.”
“Het mooie van NOK is dat er een heel legertje mensen klaarstaat met adviezen. Vooral qua eten heb ik een omslag gemaakt. Ik ben me er nu van bewust dat ik chips eet, en geniet daar ook veel meer van. Als ik chocola eet, eet ik niet meer het hele blok. Mijn beweging haal ik tegenwoordig uit vijftien kilometer fietsen per dag, heen en weer naar werk. Soms sta ik erbij stil hoe bizar dat is; vroeger pakte ik de auto naar de supermarkt 500 meter verderop.”
“In totaal ben ik in twee jaar tijd van 125 kilo naar 65 kilo gegaan. Ik ben blij met hoe ik er nu uit zie, dat beetje huidoverschot wat ik heb neem ik op de koop toe. Dat kan je niet wegtrainen, dat zou operatief weggehaald moeten worden, maar daar pas ik voor. Mijn lijf is 50 en laat zien wat het leven gedaan heeft. Er is bij mij ook een knop omgegaan, iedereen die deze operatie overweegt moet dat goed beseffen. Als je denkt dat de operatie alles gaat doen en je zelf niks hoeft te veranderen, laat de operatie dan aan een ander. Want uiteindelijk moet je zelf je leven veranderen.”
Noreen Oosterveld (50 jaar)
